Onze bloggende atleten
Het hoogtepunt der dieptepunten
Robin SchuermansVrijdagochtend 22 april omstreeks 05u. De wekker loopt af en de vriendin kan nog altijd genieten van de gratis warmtebron die naast haar ligt te dampen. Nog 2 daagjes had ik alvorens Bientje voor de eerste keer aan de start kwam van een internationale wedstrijd. Dit klinkt al veel stoerder dan dat het effectief is. Maar het EK Crossduatlon was voor het eerst in jaren nog eens een doel waar ik specifiek naar toegewerkt heb. Dat zal het griepvirus dat met veel goesting in mij rondzwierf een dikke worst gewezen hebben. Bientje is sterk maar blijkbaar zijn er op deze wereld toch nog manieren om hem stil te krijgen.
Enkele uurtjes later zagen we (reisgezellen van dienst waren Kris Coddens en Carfl Salomez) op de autostrade iemand rondtoeren met paard en kar. Dan weet je dat je de moderne metropool Geluwe verlaten hebt en aangekomen bent in Roemenië. Het land waar Dracula en gipsy’s de plak zwaaien en waar men zeer goedkoop beneveld kan geraken.
Niet veel later had ik voor het eerst in 5 dagen nog eens sportieve kleren aangetrokken. Het virus in mij had echter nog zijn pinoir aan. De eerste klim richting het parcours maakte van de immers altijd imposant ogende Bientje een astmatische stofzuiger wiens sportieve uitstraling wat mee had van een paling op een fiets. “Hoe leer ik een paling fietsen?” was trouwens ooit de titel van een strafopstel dat Bientje in zijn jonge jaren moest schrijven. Lollerds zijn het toch die leerkrachtjes.
Met een beetje geluk kon Kris tijdens de verkenning ook nog eens zijn ‘patte’ breken. Ik had meteen al hoop dat ik mijn fiets heldhaftig kon afstaan zodat hij zijn titel kon verlengen en zodat ik toch ook nog wat mijn land kon dienen. Lolz. De fiets werd gerepareerd maar Bientje niet. De antibiotica was solidair met de luchtverkeersleiders. Ze werkten niet naar behoren.
Zaterdag was Carfl aan de beurt. Na een lastige wedstrijd kwam hij al hinkend als 4e van zijn age group over de streep. Bleek dat hij letterlijk achterwaarts heeft gelopen van de pijn aan de knie. Wat een held lolz.
Een dagje later stonden de elite en de u23 aan de start. Waar ik zelf dan toch ook zo fris als een zakje patatten aan de start stond, bang om niet af te gaan. Iedereen werd zelfs per naam naar de startlijn geroepen. Uiteraard was er maar 1 atleet die huppelend en met een pirouette naar die lijn strompelde. De merknaam Bientje moet en zal internationaal bekend worden lolz.
On your marks, ready, PANG ! Bientje nam de kopstart niet. Dan hoef ik voor de fans geen uitleg meer te geven. Een wedstrijd waar Bientje niet als eerste uit de startblokken vlamt is als een lege mossel, een rotsstrand, een lege kindersurprise, een platte band, een café zonder bier, een Parijs Roubaix die gewonnen wordt door Mathew Hayman net voor Tom Boonen, kortom een ontgoocheling voor iedereen. Net zoals het verloop van de hele wedstrijd. Na 2km dacht ik echt aan stoppen aangezien ik hier de merknaam Bientje echt geen eer kon aandoen. Maar toen dacht ik aan de kans dat iedereen voor me ofwel ten val kon komen ofwel pech kon hebben ofwel een plotse dood kon sterven. Wat echt erg zou zijn maar Bientje wel een Europese titel kon opleveren. Dit gebeurde allemaal niet en ik eindigde mijn rustige duurtraining op een 14e plaats en als 4e u23. Jammergenoeg zegt dit veel meer over de bezetting dan over mijn kalvarietocht.
Kris werd met een slechte dag toch nog 5e maar kon jammer genoeg zijn titel niet verlengen. Maar ook hij zal keihard terugslaan (met zijn Orbea of Xterra-pet).
De ontgoocheling begon pas toen ik thuiskwam. Het reisje was gedaan en toen begon de gedachte in te sijpelen dat ik een bijna zeker Europees podium miste door een virusje met gevoel voor sarcasme. Ik voel me nog steeds als een lamlendige vod en daarom beslis ik bij deze om niet deel te nemen aan het BK LD Duatlon van aanstaande zondag.
Sorry voor de weinige humor die uit dit tekstje te verkrijgen is maar Bientje is wat teleurgesteld. Maar ach wat, het leven gaat door en Donald Trump heeft nog altijd een realistische kans om president van de VS te worden. Dan zijn er dus ergere dingen dan een gemiste wedstrijd lolz.
Danku Brent Debaere en jouw Sportics om mijn eerste officiële sponsor te zijn en sorry dat ik niet meteen met een dijk van een resultaat kan afkomen…
En vergeet toch ook de NaturaRun niet lolz.
http://naturarunieper.simplesite.com/
EC Cross duathlon Targu Mures Romania 24/04/'16
Kris CoddensDracula leerde mij een lesje...
Vrijdag vertrok ik samen met Carl Salomez en Robin Schuermans naar Roemenië om in de achtertuin van Dracula het EK Crossduatlon af te werken. Het viel goed in de planning om in opbouw naar het Xterra seizoen nog een poging te doen mijn titel te verdedigen. Ik had de concurrentie niet echt bekeken, maar na een goede test op de Iduatlon en de 2 Corrida's vorige vrijdag voelde ik er me klaar voor.
We kregen een parcours voorgeschoteld rond een dierentuin in een bos bij Targu Mures. De loopronde was ongeveer 3,5km met veel klimwerk en steile afdalingen. Net als het lopen was de fietsronde van ongeveer 7km bijna volledig offroad op bospaden, maar die was minder technisch. Om het “Dracula gehalte” nog wat op te krikken gaven de weersvoorspellingen hevige onweerbuien, en daar zou het parcours superglad mee worden.
Op vrijdagavond gingen we de fietsronde verkennen waar ik ongeveer halfweg m’n derailleurpad brak door een tak in m’n wiel. Een reserve had ik niet mee maar ik probeerde niet te panikeren en me te focussen op het vinden van een oplossing. Daar had ik tenslotte nog heel de zaterdag voor. Het werd uiteindelijk een goede fietsenmaker die een ander stuk kon bijwerken om passend te maken.
Ik kon Robin laten weten dat het ok was, want hij was ondertussen de wisselzone van de agegroupers aan het afspeuren naar Orbea’s om eventueel een pad te lenen. Ook de organisatie moest niet verder op zoek naar een reserve fiets. Een hele zorg viel van m’n schouders. Carl was ondertussen z’n wedstrijd aan het afwerken en kon ondanks z’n knieblessure toch behoorlijk finishen op een 4de plaats in z’n age group. We leerden ook Didier Vandenbosch kennen die z’n agegroup 50-55 won en als fotograaf ook nog wat prachtige foto’s nam op zondag.
Voor onze wedstrijd op zondag waar de voorspelde onweersbuien gelukkig al naar de avond opgeschoven. We gingen stevig van start en vooral de Roemeen Balanesco ging heel hard. Ik wilde hem niet zomaar laten gaan en ging diep om hem bij te houden. We hadden meteen een grote voorsprong maar ik kreeg het na de eerste ronde ook lastig. De 2 de ronde ging hij wat trager maar ik begon er ook echt door te zitten en moest lossen om in de 3de ronde nog bijna een minuut te verliezen.
Ik wisselde nog als 2de en hoopte er door te komen op de fiets. Dat was jammergenoeg niet het geval. Ik kon lang niet m’n wattage van de Iduatlon halen en verloor langzaam terrein. Tijdens de 4 ronden fietsen bleef ik het even lastig hebben terwijl ik verder weg zakte tot een vijfde plaats. De deelnemers lagen ondertussen behoorlijk uit elkaar.
Het laatste lopen was gelukkig maar één ronde meer want het was harken om die nog wat fatsoenlijk af te werken en zo kon ik als 5de eindigen.
Blij dat ik bleef volhouden en nog 5de werd, maar lang niet de prestatie waarop ik hoopte. Ondertussen zocht ik naar een oorzaak en de offday zoals het aanvoelde kan misschien wel verklaard worden door het eerste lopen waar ik wellicht te ver en te lang in het rood ging om er nog van te recuperen. Iets wat ik vroeger in m’n duatlonjaren eigenlijk nooit echt ben tegengekomen, maar toch had moeten weten. Dracula heeft me een lesje geleerd…
Ik ga me nog even verder bezinnen om zeker te zijn maar voorlopig gaan we het eerst weer houden bij een zwemstart, wat me ondertussen ook al meer bevalt. Duatlon mag dan het kleine broertje van triatlon zijn, maar ik moet toch weer concluderen dat het wel een stuk zwaarder is. Vooral met een loopparcours als die kan je bij het klimmen gemakkelijk te diep gaan, en loop je bij het remmen in de afdalingen de benen kapot voor je aan het fietsen begint.
De kids bij thuiskomst waren ondertussen m’n ideale mental coach dus op naar Xterra Griekenland over 2 weken waar me een heel sterk deelnemersveld wacht en ik dus ook geen fouten zal mogen maken om wat vooraan te eindigen. Omdat ik zeker 2 dagen als een pinguin zal rondlopen was een zwemtraining vandaag ideaal om er weer in te vliegen.
Duathlon Douai - 24 april 16
Koen GheysensEerste serieuze test op de langere afstand, al had ik beter weer in mijn gedachten.
Koud, koud, koud, ...
Eerste run goed kunnen afwerken aan 15 km/h.
Eens op de fiets was het afzien. Koud, regen, wind, ... alles erop en eraan. Halfweg het fietsparcours even gedacht aan opgeven, toch blijven doorzetten met onderkoelde voeten en handen. Blijven eten, voorzichtig door de bochten, afzien. Veel fun was er niet te beleven op de fiets. Een fietsgedeelte om vlug te vergeten, al mocht het parcours wel gezien worden (450 hm).
Blij dat ik mocht beginnen aan de laatste run, wel met 2 ijsblokken onder de benen. Raar gevoel.
Dank aan de ETZ-supporters om mij er door te slepen (enkel sneeuw hebben we deze dag niet gezien!).
Na een 5-tal km voelden mijn voeten wat beter aan, en kon ik mijn looptempo verhogen.
Tevreden over het loopgedeelte, over mijn fietsniveau kan ik niet veel besluiten.
Op naar droge en warmere wedstrijden, op naar volgende week, Powerman Hosingen, BK LD.
Resultaat: 03:44:45, algemeen plaats 42/184, cat. V1M plaats 7/28.
Run 1 + Trans 1: 00:40:48
Bike + Trans 2: 02:20:00
Run 2: 00:43:57
Andere races
Troy en Frank KiverynOndertussen zijn we weer enkele weken verder. Er werd veel getraind.
Is de conditie is goed?
Het is steeds afwachten bij de eerste race van het jaar. Zoals iedereen al eens een mindere periode. We missen de zon, maar de laatste tijd gaat het in stijgende lijn.
In Mei staan drie 1/4 drie triathlons non drafting op het programma.
Het wordt een drukke maand, de eerste 2 races zijn in Spanje, olleeeee.
1 mei
8 mei
15 mei te Oostduinkerke
Duatlon Ruddervoorde op 24 april 2016
Troy en Frank KiverynOok voor Troy begint het seizoen.
Hij heeft veel getraind o.a. een stage in Portugal.
Nu zondag staat zijn eerste race op het programma, BK jeugdduathlon.
Op de website http://www.duatlonverenigingbaliebrugge.be vind je meer informatie
Het eerste Europese Kampioenschap waar je aan deelneemt…
Robin SchuermansEn daar zit je dan. Achter je computer-pc, omringd door vochtige Kleenex-doekjes. Die wel degelijk bevochtigd zijn door de neus en niet door één of ander lager gelegen orgaan.
Je kruipt maandagavond in bed en je lieve vriendin kruipt dicht tegen je aan en fluistert liefelijk in je oor: “Oooh zalig, je hebt zo warm!”. Waarschijnlijk wel, Bientje heeft koorts. Maar de vriendin blijft dus altijd optimistisch.
De opeenvolging van heel misschien iets te intensieve trainingen die ik deze week inlaste, doen Bientje voorlopig een beetje de das om. Maar ik heb nog tot zondag tijd om die das terug te proppen in het hol waar hij vandaan komt. Of verwar ik nu twee soorten dassen met elkander?
Velen onder jullie denken nu, heu? EK? Waar gaat die imbeciel van een Bientje zich nu gaan manifesteren? In fokking Roemenië LOLZ. Regerend Europees Kapoentje Crossduatlon Kris Coddens had wat gezelschap nodig en daardoor vergezellen Carl Salomez en mezelf onze held op zijn calvarietocht. Niet ver van de wedstrijd bevindt zich het originele Draculakasteel. Wel Draci, drink maar eens mijn bloed, de koorts zal snel toeslaan.
Het verbaasd me dat ik ook al weer een tijdje niet te veel van Bientje heb laten horen. Maar dit jaar wil ik meer met de beentjes spreken dan met de Bientjeslolz lol. Na de minder goeie prestatie op het BK crossduatlon wilde ik toch eens tonen waar ik me deze winter verdorie toch heb mee bezig gehouden tijdens de Grand Raid. Deze uitputtingsslag blijft nog altijd de seizoensopener voor ons groepje wannebe’s. Ditmaal bestaande uit Dofananz, Carfl Salomez en Carl Meersman aka Balleman en mezelf. Al voor het 3e jaar op rij zat ik met niemand minder dan Dona voor mij in de kayak aan de imaginaire startlijn. Ik zal er weinig lovende woorden aan vuil maken maar met de benen die ik die dag had sprak niemand nog van Sagan, Bolt, Frodeno of Bent van Looy. Ik werd nadien lichtjes emotioneel over het feit dat ik waarschijnlijk nooit nog zo’n wonderdag zou hebben. Dona en ik werden 4e en volgend jaar winnen we dat spellement. Alhoewellolz. Misschien met andere partnerlolz. Mopje.
2 weekjes later stond de iDuathlon ook al voor de 3e keer op rij op het programma. Krisje Coddens werkte het loopdeel af op 1 been, achterwaarts, een vrachtwagen meeslepend, onder narcose af. Liet zijn fiets in de wisselzone staan, liep het fietsdeel en verslond iedereen voor de 5e keer in zijn strandduathlon. Daarachter vochten Lorenz Claeys en mezelf een tactisch steekspelletje uit waarbij ik het zanderig laken naar me toe trok. Ik werd 3e en won zowat mijn grootste geldprijs ooit lolz. (50euro – 25euro inschrijving, 25euro nafte, 12euro McDonalds = maar 12euro verlies lolz die sportje).
Dus zondag wordt Bientje toch EK u23 Crossduatlon en de week er op volgend BK u23 Long Distance Duatlon. Of ook weer helemaal niet lolz.
EN VERGEET DE NATURARUN NIET !!!
http://naturarunieper.simplesite.com/
https://www.facebook.com/naturarunieper/